========
မငိုပါကဲ့ ႏွမေခ်
မ်က္ရည္ကို အသာသုတ္လိုက္ပါ --။
အမိကိုလည္း သူရို႔ႀကိဳးတုတ္
ဒုတ္နန္႔လည္း သတ္သိမ့္ေရ --။
အဖကိုလည္း ၀ရမ္းၿပီးလတ္
သူရို႔ စြပ္စဲြကတ္ေတေလ --။
ရြာကိုလည္း သူရို႔မီးလွ်ိဳ႔
ႏြား၀က္တိကိုလည္း ယူ
(သူရို႔ေရ)
တိရိစၦာန္ထက္ ညွက္ေတလူ --။
ရြာက သက္ႀကီးရို႔ကိုလည္း
အေမ အေမလို႔
သူရို႔ ေခၚကတ္ေတ။
ၿပီးေက အမိပစၥည္း
သူရို႔ ခိုးေရ --။
မယိုင္ေက်းေရ
လူရိုင္းတိက
ငါရို႔တိကို
၀န္သယ္ခိုင္းကတ္ေတ --။
သူရို႔ေရ
အငတ္တိုင္းျပည္က
လာကတ္ေတလူ --။
ငါရို႕ယာကို
၀င္ေရဆိုေကယင့္
ထိုခ်င့္ခူး ေဒခ်င့္ခူး
အသားငါးကိုလည္း မျမင္ဖူး
အစားလည္း ၾကဴးကတ္ေတ --။
ငါရို႔ျပည္ကို
က်ဴးေက်ာ္လာေရ လူတိက
ငါရို႔႕ကို သူပုန္ကို အားပီးေရလတ္ --။
ဆန္ျပာဖို႔ေခၚလားေရ
နင့္သူငယ္ခ်င္း (----) လည္း
ေနာက္နိမိုးလင္းမွ
ရြာျပန္ေရာက္ေတ --။
သက္ႀကီးရြာသူႀကီး
အဖိုးသွ်င္ကိုလည္း
သူရို႔႕ႏွိပ္စက္
ေနာက္ဆံုးက်
ပစ္သတ္လိုက္ကတ္ေတ --။
ခါးကုန္းကုန္းနန္႔
အေဘာင္မ ေဂါက္မကိုလည္း
သူရို႕ စခန္းအတြက္ ရီခပ္ခိုင္း
ပယိုင့္ေတာင္းတိ ရက္ခိုင္း
လုပ္ခ်င္တိုင္းလုပ္
အမွန္သူရို႔ ယုတ္မာေရ --။
နင့္ကိုလည္း
ေနာက္ဆံုးမွာ
မုဒိန္းက်င့္ခကတ္ေတ --။
မငိုပါကဲ့ ႏွမေခ်
မ်က္ရည္ကို အသာသုတ္လိုက္ပါ။
ကလက္ေခ်ာင္းကို ဆန္တက္
ခရီးဆက္ရခန္႔သိမ့္ေလ --။
တနိနိ တခ်ိန္ခ်ိန္က်
ငါရို႔႕ျပည္
လြတ္ကိုလြတ္ေျမာက္ဖို႔စြာရာ --။
(သာလွဦး)
UNDC မဂၢဇင္း အမွတ္ (၂)
No comments:
Post a Comment